U mazxaraboz – Rasul Kusherboyev o‘zini populist degan Qodirovga javob qaytardi (eksklyuziv intervyu)

"Milliy tiklanish" partiyasi raisi Alisher Qodirov bir necha kun avval QALAMPIR.UZ'ga intervyu berib, "Deputatlar orasida populist bormi?" degan savolga javoban faqatgina Rasul Kusherboyevni populist deputat deb bilishini aytgan edi. Ushbu intervyu ijtimoiy tarmoqlarda shov-shuvni keltirib chiqardi. Bu orada Rasul Kusherboyev QALAMPIR.UZ'ga murojaat qilib, Qodirovning aybloviga nisbatan javobi borligi va intervyu bermoqchiligini aytdi. Xolislik nuqtai nazaridan biz Rasul Kusherboyevga ham o‘z fikrini bayon etish imkonini berdik.

Oliy Majlis Qonunchilik palatasi deputati Rasul Kusherboyev bilan intervyuni yuqoridagi videopleyerda va QALAMPIR.UZ'ning YouTube'dagi sahifasida tomosha qilishingiz mumkin. 

Q.Sh.: —  Rasul aka, suhbatni ko‘rgan bo‘lsangiz kerak. Alisher Qodirov sizni “populist” deputat sifatida alohida “e’tirof etdi”. Javoblaringiz bor menimcha?! 

R.K.: — Alisher akani fikri shunday bo‘lishi mumkin, mayli. Populizm degan so‘zning ma’nosini ular boshqacha tushunar ekan. Populizm – bu amalga oshmaydigan ishlarni va’da berib, ovoz olishga harakat qilish. Meni hozir ham, kelgusida ham hech qanday ovoz olish maqsadim yo‘q va hech kimga amalga oshmaydigan ishlarni va’da bermayapman. Men amalga oshmayotgan ishlarni aytaman, gapiraman. Amalga oshganini gapirmayman. Hal bo‘lgan bo‘lsa, unga to‘xtalib o‘tirishning keragi ham yo‘q. Bu maqtanchoqlikka kirib qolishi mumkin. Aynan mening chiqishlarimni jurnalistikaga bog‘layverishining sababi, menimcha, menga qarshi topilgan eng yaxshi va eng samarali “argument” bo‘lsa kerak. Ya’ni, hozirgi kundagi deputatlik faoliyatim bilan bog‘liq ishlarning birortasini jurnalistika sohasida ham, boshqa joyda ham o‘rgatmagan. 

Q.Sh.: — Rasul aka, ancha bosilibsiz. Kechagi taft, kecha bu intervyu e’lon qilingandagi javob g‘ayrati, Alisher Qodirovga bo‘lgan kuchli qarshilikni bugun ko‘rmayapman.

R.K.: — Chunki bir marta xato qildim-da! Alisher aka meni uzoq vaqt davomida qolipdan chiqarishga harakat qildi. Va men oxiri Yalpi majlisda “Erkakmisiz o‘zi”, dedim. Shu darajaga borib, qattiq gapirishimga to‘g‘ri keldi. U kishi millatchilik qilib ketdi. Deputatlarimiz boshqa millat deputatlarini juda boshqacha ahvolga solib qo‘ydi. Qo‘pol qilib aytadigan bo‘lsak, ustidan kuldi, desa ham bo‘ladi. Mana shuning oqibatida u kishiga nisbatan butunlay hurmatim yo‘qoldi. Chunki men millati, ijtimoiy kelib chiqishiga qarab odamlarni ajratadiganlarni juda yomon ko‘raman. O‘zbekiston ko‘p millatli davlat. Keyin shu orada biz bahslashib ketdik. Men xatolikka yo‘l qo‘ydim. Yalpi majlisda u kishiga qarab baqirdim. “Asossiz meni orqamdan hamma joyda gap tarqatishni yig‘ishtiring, bir partiyaning raisisiz, mendan boshqa qiladigan ishingiz yo‘qmi? Nimaga faqat menga yopishib olgansiz? Meni sizning partiyangiz bilan ishim bo‘lmayapti-ku! Meni tinch qo‘ying va men ko‘tarayotgan masalalarni tushunib-tushunmay faqat qarshi chiqaverishni to‘xtating”, dedim. 

Q.Sh.: — Nega sizni tinch qo‘yishi kerak?! Fikr yakdilligi bo‘lishi shart emas. Sizga nisbatan qarshi fikr bildirish mumkin, sizga qarshi fikr ham to‘plash mumkin. 

R.K.: — To‘ppa to‘g‘ri. Lekin birovga qarshi yolg‘on ma’lumot tarqatish mumkin emas. To‘g‘rimi?

Q.Sh.: — Nima ma’lumot tarqatdi? Men Alisher Qodirov tarafdori emasman. Shunchaki, sizning fikrlaringizni tomoshabinlarga tushunarli va batafsil tarzda yetkazilishi tarafdoriman.

R.K.: — To‘g‘ri! Masalan, ular “ UzAutomotors” zavodining yopilishini Rasul xohlayapti, zavod yopilishi tarafdori”, degan gapni tarqatdi. Men hech qachon zavod yopilsin demaganman! Bu zavod raqobat muhitida ishlasin. Sifatli avtomobillar chiqarsin. Agar qo‘lidan kelmasa, bojlarni tushirib qo‘yish kerak. Boshqalar kirib kelsin. Eplasa qilsin, eplamasa qilmasin, degan fikrni ilgari surganman.  

Q.Sh.: — Lekin Qodirov sizni do‘stim, deb atadi?! 

R.K.: — Yo‘q. Tilda hamma aytaveradi. 

Q.Sh.: — Siz do‘stmisiz?

R.K.: — Men u kishini o‘zimga do‘st deb qabul qilmayman. 

Q.Sh.: — Qattiq hurmat qilishini e’tirof etdi?!

R.K.: — Men ham hozir shu yerda o‘tirib kimnidir qattiq yaxshi ko‘raman, deyishim mumkin. Lekin hamma narsa odamning ichida bo‘ladi. Men ochig‘ini aytaveraman.

Q.Sh.: — Qodirov siz uchun kim?

R.K.: — Men uchun Alisher Qodirov “Milliy tiklanish” partiyasining raisi. Deputat sifatida faoliyat yuritayotgan odam. Inson sifatida judayam kam hurmat qilaman. Insoniy sifatlari…

Q.Sh.: — Siyosiy maydondagi faoliyatini insoniy sifatlari bilan bog‘lashingiz qanchalik to‘g‘ri? U deputatligini, spiker o‘rinbosariligini, partiya raisligini himoya qilgan holatda siyosiy maydonda har qanday chiqish qilishi mumkin. Buning insoniy sifatlar bilan bog‘lash qanchalik to‘g‘ri?

R.K.: — Men shunday o‘ylaymanki, siyosiy shaxs bo‘ladimi, boshqami, uning qilayotgan ishlari, aytayotgan gaplari haqiqat bo‘lishi kerak. Yolg‘onchi bo‘maslik kerak. 

Q.Sh.: — Bu o‘ta ko‘ngilchanligingizdan emasmi?

R.K.: —  Bilmadim. Bu o‘ta ko‘ngilchanlikdanmi, o‘ta ishonuvchanlikdanmi?!

Q.Sh.: — Deputatlarga xosmi?

R.K.: — Nima, deputatlar odammasmi?! Aslida deputat shunday bo‘lishi kerak emasmi? Nima, deputat ikkiyuzlamachi bo‘lishi kerakmi? Nazarimda, deputat aytayotgan gapi va qilayotgan ishida bitta odam bo‘lishi kerak.

Q.Sh.: —  Siz shunday odammisiz?

R.K.: — Men unday odam emasman! Men shunday bo‘lishga harakat qilyapman. Men shunday bo‘loldimmi, yo‘qmi, bunga odamlar baho beradi. Buni vaqt ko‘rsatadi. Men bu ishni qildim yo qilmadim, deb o‘zimga o‘zim baho bera olmayman. Lekin imkon doirasida yolg‘on axborot yetkazmaslikka harakat qilaman. Chunki ertaga uning javobi bor, oqibati bor. 

Ikkinchidan, men yetkazayotgan yolg‘on ishni nima uchun qilyapman, buning badali nima, degan savol ham bor! Shu yerda deputatlik o‘rnimni saqlab qolishmi, bor-yo‘g‘i?! To‘g‘risini aytsam, men deputatlik o‘rnimni bitta ish deb qabul qilaman. Ya’ni, men ishlayman, oilamni boqishga maosh beradigan joy bu. Bo‘ldi, “vsyo”! Ya’ni, istalgan paytda odamlar meni bu o‘rnimga noloyiqligimni bildirsa, men shunday tashlayman, ketaman. Boshqa ish qilaverishim mumkin. 

Q.Sh.: — Bundan pul uchun, degan xulosani chiqarishimiz mumkinmi?

R.K.: — Oylik uchun, degan xulosani keltirish mumkin. Men qayerga ishga borishimdan qat’i nazar, birinchi navbatda oylik qancha beradi, oilamni boqishimga yetadimi-yo‘qmi, shunga qarayman. Qolgan narsalar ikkinchi, uchinchi darajali. Agar menga oyligiga qanoat qiladigan joy bo‘lmasa, meni u yerda 10 kun ham ushlab turisholmaydi. Qolganlarda qanday, bilmadim-ku, lekin shaxsan menda shunday! Agar men u yerdan oylik olmasam, bir kun ham deputat bo‘lib ishlamayman. Chunki men oilada erkak kishiman. Oilamni boqishim kerak. Otaman, farzandlarimni ta’minlashim kerak. Qilayotgan ishlarim hech qanday daromad olib kelmasa, nima qilaman o‘sha joyda ishlab?! Ba’zilar “men fidoyilik qilib pul bo‘lmasa ham ishlayman”, deydi. O‘shanday odamni bir hafta ishlatib ko‘ring, ishlaydimi-yo‘qmi? Tilda hamma ham gapiraveradi. 

Tadbirkorlik qilish borasida takliflar bo‘lgan. Hali ham juda ko‘p bo‘lib turadi. Men qo‘rqaman. Nimagaki, ertaga men shu ishni qilsam, birinchidan, oyog‘imdan olishadi, ikkinchidan, kimningdir oldida tilim qisiq bo‘lib yuradi. Men yuzim qizaradigan ish qilmaslikka harakat qilaman.

Q.Sh.: — Hozir tilingiz qisiq emasmi?

R.K.: — Yo‘q, qisiq emas! 

Q.Sh.: — Har taraflama?!

R.K.: — Har taraflama! Men yer ham olmaganman, joy ham olmaganman. Na hokim va na boshqasining oldida tilim qisiq emas. 

Q.Sh.: — Foydalanib qolmaysizmi? 

R.K.: — Yo‘q! 

Q.Sh.: — Besh yil o‘tadi-ketadi. Uyog‘iga uch yil qoldi.

R.K.: — Qolgan 30-40 yil ham o‘tadi-ketadi-da! Eng yomoni shu! O‘z vijdonimga qarshi ish qilib, keyin 30-40 yil qiynalib yashab o‘tishim kerakmi?

Q.Sh.: — Aytganingizdek, siz otasiz. Farzandlar katta bo‘lyapti...

R.K.: — Hozir topayotgan daromadim meni qoniqtiradi va bundan keyin ham ishonchim komilki, qo‘l-oyog‘im but bo‘lsa, men ularni qanoatlantiradigan darajada mehnat qila olaman. 

Q.Sh.: — Boshqalar qatori tez unutilasiz. Xato qilsangiz ham unutishadi. 

R.K.: —  To‘ppa-to‘g‘ri! Lekin o‘zim qolaman-ku. Qolganlar meni unutib yuborishi mumkin, lekin men har bir qilayotgan ishimda o‘zimga o‘zim hisob berib borishim kerak. Nima ish qildim? Qanday yashadim? Kimga nima qildim? Deputatlik – o‘ziga o‘zi hisob berib turadigan ish. Deputat shunday qilsa, to‘g‘riroq va yaxshiroq bo‘ladi. To‘g‘ri, odamlarning oldida hisob berish ham bor. Lekin avvalo o‘ziga o‘zi hisob bera olishi kerak. Agar o‘ziga o‘zi normal hisob bera olmasa, odamlarning oldida berayotgan hisobi hech narsa bo‘lmasa kerak.

Q.Sh.: — Qodirov sizni hurmat qilishini, ammo meniki, deb aytish mumkin bo‘lgan birorta ishingizni bilmasligini alohida urg‘uladi. 

R.K.: — 2020 yilning boshida saylovdan keyin Bosh vazir nomzodini ko‘rsatganmiz. Oliy Majlisda katta yig‘ilish bo‘lgan. Menimcha, Qodirov o‘sha yig‘ilishda qatnashmagan bo‘lsalar kerak. Yo‘q, aytgancha qatnashganlar. Va shu yerda amaldagi Bosh vazir Abdulla Aripov nomzodini ko‘rsatganmiz. U kishi ham O‘zLiDePning siyosiy kengashi a’zosi. Shu vaqtda Alisher aka chiqib, “Shu paytgacha kimni Bosh vazirlikka tavsiya etishni yashirib kelgandik”, dedi. Shu payt Abdulla Aripovga qarab, “Biz baribir sizni ko‘rsatmoqchi edik”, dedi. Men kuldim. Yo tavba! U bizning partiya a’zosi bo‘lsa, qanaqasiga “Milliy tiklanish” uning nomzodini ko‘rsatishi mumkin? Buni qanday qabul qilish mumkin? Men o‘sha paytda hayron qolganman. Bu partiya lideriga xos gapmi? Nima degani, tushunmadim. Bosh vazir ma’ruzaga chiqqan vaqtida o‘tgan davr davomida Parlament bilan hukumatning hamkorligi haqida gapirgan. Adashmasam oltita yo yettita  Hukumat qarori meni deputatlik so‘rovlari va takliflarim bilan o‘zgarganini aytganlar. 

Q.Sh.: — Sizning nomingizni tilga olgan. Shundaymi? 

R.K.: — O‘sha yerda Parlament tarixida deputatlarning taklifi bilan o‘zgargan qaysiki hukumat qarorlari bo‘lsa, hammasini meni nomim bilan bog‘lab, sanab berganlar. U yerda kunduzgi chiroqlarni bekor qilish masalasi bor edi, “Avtotest” masalasi bor edi.

Q.Sh.: — “Avtotest” monopoliyasini bekor qilishmi?

R.K.: — Ha, bekor qilish! Bundan tashqari, saylov okrugida nima ish qildim, degan masala meni ko‘proq qiziqtiradi. Alisher aka buni bilmasalar kerak. Mahallaga suv olib borish, asfalt yotqizish va boshqalar... O‘tgan safar Alisher aka meni ustimdan kuldi. 

Asfalt qildirib, uning sifatini o‘lchab yurib, odamlarga ko‘rsatdim. Boshqa mahalliy deputatlarga ham o‘rnak bo‘lsin, degan maqsadda shunday qildim. Qodirov buni kulgiga oldi-da, “Rasulni qo‘lidan asfaltni o‘lchashdan boshqa ish kelmaydi”, dedi. Bunga e’tibor bermadim. Nimaga buni nazorat qilyapman? Chunki mahallaning beshta ko‘chasini asfalt qildirish uchun ikki milliard so‘mga yaqin mablag‘ ketgan. U rejada yo‘q joy edi. Shu ishning ketidan bir hafta yurib, asfalt bo‘lishiga shaxsan o‘zim hissa qo‘shdim. Tashabbus qilib chiqdim. Nima uchun men o‘zim qilayotgan ishning sifatini nazorat qilmasligim kerak?!  Mayli, gapirgan bo‘lsa, gapirgandir-da, qo‘y, shu narsa bilan vaqtimni yo‘qotmay, deb e’tibor qilmaslikka harakat qilaman. Lekin kecha shu chiqishida bir-ikkita yolg‘on ma’lumotlarni berdi. 

Q.Sh.: — Qaysi?

R.K.: — Masalan, “Vijdon erkinligi” to‘g‘risidagi qonunning muhokamasida Rasul zalda yo‘q edi”, degan gapni aytdi. Aynan o‘sha yig‘ilishda men va Doniyor G‘aniyev “Vijdon erkinligi” to‘g‘risidagi qonunda diniy ta’limni erkinlashtirish masalasida taklif bilan chiqqanmiz. O‘sha yerda men ham, Doniyor G‘aniyev ham Alisher Qodirov bilan tortishdik. Ular bizga qarshi chiqdi. Keyin men “Milliy tiklanish” ta’limga e’tiborni ko‘p gapiradi, nega endi diniy ta’limga kelganda, qarshilik qilyapti, deb hayron qoldim. Ya’ni, o‘z prinsipiga o‘zi qarshi ketishdek tuyuldi. 

Kechagi intervyusida Rasul o‘sha yig‘ilishda yo‘q edi, deb aytishi yolg‘on-da! Buni butun majlis ishtirokchilari biladi. Men majlisda bo‘ldim. Qancha bahslashdik. Hayronman! Balki undan keyingi Qo‘mitaning majlislarida qatnasha olmagandirman, lekin Yalpi majlisda men o‘sha yerda edim. Bahs aynan mana shu yerdan kelib chiqqan. Tanqid qilganimning sababi shu. Ya’ni, majlisdan keyin “Milliy tiklanish” o‘z prinsipiga qarshi chiqmayaptimi, degan fikrni aytganman. Meni “majlisda yo‘q edi”, deyishini tushunmadim. Bu bilan nimaga erishmoqchi?! Yolg‘onni ham xuddi haqiqatga yaqin qilib, o‘xshatib gapirish kerak-da!

Q.Sh.: — Bu bilan siz Qodirovni prinsipsiz odam demoqchimisiz? 

R.K.: — To‘ppa-to‘g‘ri! Prinsipsiz odam! Masalan, Yevroosiyo iqtisodiy ittifoqiga a’zolik masalasida “Milliy tiklanish” chiqdi va “Biz qarshimiz, u pozitsiyadamiz, bu pozitsiyadamiz”, dedi. Odam bir narsa gapirdimi, oxirigacha turishi kerak. 

Q.Sh.: — Turmayaptimi? 

R.K.: — Butun partiyaning nomidan qarshiligini e’lon qildi va oxirida nima bo‘ldi? “Biz qo‘lab-quvvatlaymiz, biz qo‘shilishimiz kerak”, dedi.  Partiya o‘sha paytda bunga qarshi chiqqanida, men xursand bo‘lgandim: Gap yo‘q! “Milliy tiklanish” a’zolarining hammasi qat’iy “Qarshimiz”, deyapti, degandim. Birozdan keyin “Yo‘q, qo‘shilishimiz kerak”, dedi. Qani prinsip? Partiyaning irodasi qani? Bugun gapirib, ertaga qaytarib olishni men tushunmadim. Bu nima degan gap?! Men mana shunday ishlarni yoqtirmayman, to‘g‘risi. Shuning uchun, bir narsaga erishyapmanmi, uning natijasi bo‘lyaptimi yo yo‘q, shunga qarayman. Bir ishda natijaga hali erishmagan bo‘lsam, shu masalani kun tartibimdan olmaganman. Toki hal bo‘lmaguncha, chiqaveraman, urishaveraman, gapiraveraman. Yo u hal bo‘ladi, yo o‘zim hal bo‘laman. Shungacha! Lekin men hech qachon o‘z pozitsiyamni o‘zgartirmayman. Mana shu narsani qora dedimmi, tamom. Shu narsa qoraligida “do konsa” turishim kerak. Agar u haqiqatan oqqa o‘zgargan bo‘lsa, men ham tan olaman. Lekin o‘zgarmagan narsani men tan olmayman. Bir narsa aytdingmi, shu narsada oxirigacha tur. Bo‘lmasa aytma!   

Q.Sh.: — Kimni odamisiz?

R.K.: — Tushunarli, kimlarning odamisiz, demoqchisiz! Mening ish beruvchim saylovchilar! 

Q.Sh.: — Kusherboyevning orqasida kim turibdi? Nima uchun uning ovozi boshqalarga qaraganda baland chiqyapti? 

R.K.: — Uning ovozi baland chiqishiga, bilmadim kim sabab?! Bizda ovozi baland chiqqan har qanday insonning orqasida albatta, kimdir bor, deb o‘ylashadi. 

Q.Sh.: — Bordir balki! Nima uchun siz savoldan qochyapsiz?

R.K.: — Masalan, qo‘llab-quvvatlaydigan insonlar bor. Uning ichida amaldorlari ham bor, oddiy odamlar ham bor. Lekin men hech qachon ularga orqa suyab, nimadir gapirmayman. 

Q.Sh.: — Amaldorlardan kimlar qo‘llab-quvvatlaydi?

R.K.: — Agar hozir ularni bitta-bitta sanasam, ertaga ularga muammo bo‘lishi mumkin. 

Q.Sh.: — Nimadan kuch olasiz?

R.K.: — Nimadan kuch olish?! Bilmadim, to‘g‘risi nimadan kuch olishimni bilmayman! 

Q.Sh.: — Prezidentga fikrlaringiz yoqishi ma’lum. Prezident buni aytgan. 

R.K.: — Mayli, yoqqandir, ammo ba’zi fikrlarim yoqmas. O‘sha paytda Prezident “ko‘pchilik yoqtirmasa ham, menga ishlaring yoqadi”, dedi. Buni normal qabul qilaman. Chunki deputatni ko‘pchilik yoqtirmasligi, normal holat.

Q.Sh.: — Bu dimog‘ingizni shishirib yubormadimi?

R.K.: — Ha-a-a, dimog‘imnimi?! Bilmadim, odamlar nima deyishyapti?! Dimog‘im shishgan, shishmaganligini men o‘zim qanday aytaman! Buni odamlar aytadi, to‘g‘risi. Men bilgan narsa shuki, odamlarda bo‘lgan imkoniyat, sharoitdan ortiq darajadagi sharoitda yashash menga to‘g‘ri kelmaydi.  

Q.Sh.: —  Demak “komfort” xohlamaysiz?!

R.K.: — Xohlayman! Lekin hozir deputatman. Mening asosiy ish beruvchim ular. Ish beruvchilarim og‘ir ahvolda yashasa, men komfort hayotda yurolmayman. Kerak bo‘lsa, men o‘zim ko‘p imtiyozlardan kechib yuborganman. 

Q.Sh.: — Qaysilaridan?

R.K.: — Masalan, tibbiy xizmat ko‘rsatish. Hukumat ro‘yxatidan oilam bilan chiqib ketganman. Oddiy fuqarolar qaysi poliklinikada ro‘yxatda tursa, men ham shu yerda turaman. Oddiy misol, o‘tgan kuni oilamga tibbiy xizmat ko‘rsatish kerak bo‘ldi. Qiynaldim, to‘g‘risi! Lekin oddiy odamlar qanday qiynaladigan bo‘lsa, qanday soatlab navbatlarda tursa, men ham shunday “ochered”da turdim. 

Q.Sh.: — Bular haqida yozmadingiz?!

R.K.: — Xohlamadim! Ya’ni, maqtanchoqlikka, o‘zini oddiy qilib ko‘rsatishga, “ochko” olishga kirib qolmasin dedim. Vaqti kelganda aytarman. 

Q.Sh.: — Yana qaysi?

R.K.: — Xizmat avtomobilimdan deyarli foydalanmayman! Oyda bir yoki ikki marta foydalanaman yoki yo‘q. Lekin xizmat uyidan foydalanaman, to‘g‘ri. Qolgan amaldorlarga ham tavsiya bergan bo‘lardimki, o‘zimizda ishlab chiqarilayotgan Nexia3 yoki Cobalt’dan ortiq xizmat avtomobiliga minmasin. (!) Mercedes Benz’da yuradiganlari ham bor. U kabi mashinalarda benzin ham ko‘p ketadi, narxi ham qimmat. Bu mablag‘lar kimning hisobidan olinyapti? 

Q.Sh.: — Bu fikrlar Alisher Qodirovga qaratilganmi?

R.K.: — Hammasiga qaratilgan! Ularga ham, vazirlarga ham qaratilgan. Amaldorlar xalqning hisobidan olib, shu “komfort” mashinada yurishibdi. 

Q.Sh.: — Yana qoraytirilga oynalarda...

R.K.: — Yana u ham byudjet hisobidan bo‘lishi mumkin. Buning tagiga yetish kerak. Ko‘pchiligi xalq to‘layotgan soliqlar hisobidan. 

Q.Sh.: — Davlat idoralariga tegishli avtomobillarning qoraytirilgan oynalari uchun to‘lov puli to‘lanadimi?

R.K.: — Ko‘pchiligi byudjetdan to‘lar ekan, ya’ni xalqning pulidan. Ishxonasining puli degani, xalqning puli degani-da! 

Q.Sh.: — Va u ayrim hollarda oilasi uchun xizmat qiladi?!

R.K.: — Ha, lekin men ularni ism-familiyasi bilan bilmayman. Shunday deb eshitganman. Buyog‘i vijdoniga havola! 

Q.Sh.: — Juda bo‘lmaganda, farzandini maktabga olib boradi.

R.K.: — Ana shunday odamlar o‘ylashi kerak: seni ish beruvching xalq! Ular qanday ahvolda-yu sen u bergan imkoniyatdan qanday foydalanyapsan?! Bizning amaldorlar ham xalq yurgan yo‘ldan yurishi kerak. Uning qop-qora Mercedes Benz’da rayon markaziga borgani, u yerda hamma qo‘li ko‘ksida kutib olgani, bir-ikkita mahallaga kirib chiqqani ish emas. Ular kirib-chiqqanda ham hal bo‘lmayotgan ishlar ko‘p. Ular borib, haqiqatni ko‘rishi kerak. O‘sha yerning muammosini hal qilishi kerak. Kerak bo‘lsa, o‘sha yerga vagon olib borib yashasin. Birorta fuqaroga aytsa, bir kunga uyidan joy beradi. Issiq o‘rin beradi. Borib yashasin! Ularning bolalari kilometrlab yo‘l yo‘q joydan maktabga qatnab yuribdi. (jahli chiqib)

Q.Sh.: — Endi ochilyapsiz!

R.K.: — Mana o‘tgan yili menga e’tiroz bo‘ldi: o‘tgan yil oxirida keyingi yil byudjetini qabul qildik. 12 foizli direktor jamg‘armasini 8 foizgacha tushirmoqchi bo‘lishdi. Ya’ni, bir trillion miqdorda pul “ekanom” qilishmoqchi. Iqtisod qilishni o‘qituvchi hisobidan amalga oshirishmoqchi bo‘lishdi. Men bunga qarshi chiqdim. Kechirasizlar, tegmanglar o‘qituvchining haqiga, dedim! 

Q.Sh.: — Kim yoqlab chiqdi bu fikrni?

R.K.: — To‘xtab turing! Men gapirib olay. 

Men “O‘zavtosanoat” tarkibidagi “UzautoMotors” yil davomida 780 mlrd so‘mlik soliqni to‘lamagan. 800 mlrd so‘mga yaqin. To‘lasin o‘shani! Kompaniya qonun bo‘yicha, Soliq kodeksi bo‘yicha to‘lashga majbur, dedim. Bu gapimdan keyin menga har xil yo‘llar bilan bosim qilishdi. U yoqdan, bu yoqdan chiqib “Qaror bor, qaror bilan imtiyoz berilgan”, deyishdi. Meni qaror qiziqtirmaydi. Men qonun bilan gaplashyapman. Qonun qarorlardan ustun. Ya’ni, men Soliq kodeksi bo‘yicha keltirib aytayapman. Hisob palatasi “Zavod soliqlarni to‘lamagan”, deb xulosa berdi. Men o‘shanda 800 mlrd pulni byudjetga to‘latinglar, dedim. To‘lasin! Ana o‘shanda o‘qituvchining haqiga tegmasak ham bo‘ladi. Shu masalani ko‘targanimda, qo‘llab-quvvatlaydigan bo‘lmadi. Haqiqatan ham ta’lim haqida qayg‘urayotgan bo‘lsa, o‘sha paytda Alisher aka qayerda edi?! Aksincha, ular meni zavod yopilishining tarafdori, deb menga qarshi chiqishdi. Haqiqatan ham ta’limga jon kuydiradigan inson ta’limni yetarli darajada ta’minlash masalasini real hal qilmaydimi?! 

Bundan tashqari, 2019 yilning oxirida byudjet qabul qilish jarayonida aynan ta’lim sohasiga mablag‘ ajratish, qo‘shimcha 50 mlrd so‘m atrofidagi mablag‘ni maktab partalari uchun berish va 500 nafar doktarantga kvota ajratish masalasini ham deputat Abdurashid Abduqodirov o‘tkazgan. U aynan ta’lim yo‘nalishida 5 ta masalani ham hali qilgandi. O‘shanda Abdurashid Abduqodirov O‘zLiDePning deputati edi. Ta’lim masalasida ko‘p gapirish mumkin, lekin amalda ham ish bajarish kerak. To‘g‘risini aytaman, deputatlik davri davomida Abdurashid Abduqodirovdek ta’lim sohaning yaxshilanishiga hissa qo‘shgan deputat bo‘lmadi. Shu jumladan, “Milliy tiklanish” partiyasi bir bo‘lib harakat qilmaydimi?! Alisher Qodirov Abdurashid Abduqodirov qilgan ishni qilmagan. Shuningdek, “tonirovka” masalasini ham birinchi Abdurashid Abduqodirov bilan birga ko‘targanmiz. Alisher aka aytayotgan Akmal Umrzoqov bilan “Avtotest” masalasini ko‘targanmiz. Bu masalani Akmal Umrzoqov bilan ko‘tarib, bosim tagida qolib, bo‘larimiz bo‘lgan. Qanday kunlarga qolib ketmaganmiz. Oxirida bir o‘zim qolib ketganman, baribir. 

Q.Sh.: — “Avtotest” masalasida kim tomonidan bosim bo‘lgan?

R.K.: — Juda ko‘p edi!

Q.Sh.: — Ayting! Qo‘rqasizmi?

R.K.: — Endi o‘sha paytda u tashkilotning ma’muriy “richag”lari judayam ko‘p edi. Oliy Majlisdan yuqorida turadigan tashkilotlardan ham juda ko‘p bosim bo‘lgan. O‘zimizning deputatlarni o‘zimga qarshi ham qo‘yishgan va o‘shanda ham menga qarshi bo‘lgan “Milliy tiklanish” edi. Men “Avtotest” monopoliyasini bekor qilish kerak, tadbirkorlarga imkon va sharoit bo‘lishi kerak deganimda, deputatlarni o‘zimga qarshi qo‘yishgan. Tushunaman, o‘sha paytda deputatlar jur’atsizlik qilgan. Lekin yonimda turganlar o‘zimga qarshi chiqishgandi. Shu darajaga borishgan. Ba’zan siyosatda shunday o‘yinlar bo‘ladi va u ochilmaydi.

Q.Sh.: — Qachon uni ochish payti keladi?

R.K.: — (Savol javobsiz qoldirildi – tahr.)

Yana bir holat: Alisher Qodirov meni qonun ijodkorligimdan xabarim yo‘qligini aytgan.  

Q.Sh.: — Chunki bizning fraksiyamiz emas, degan ma’noda aytdilar.

R.K.: — Lekin, u fraksiya a’zosi sifatida juda yaxshi bilishi kerak. Menimcha, bir qiziqib ko‘rsalar, biladilar. Men birinchi chaqiriqda deputatlikkacha monitoring mutaxassisligida ishlaganman. Ya’ni, mutaxassisligim jurnalistika edi va men “OAV to‘g‘risida”gi, jurnalistik faoliyat to‘g‘risidagi qonunlarni yaxshi tushunaman. O‘zLiDeP deputati bo‘lgan Bekzod Ortiqov bilan ikki uch yil davomida “Jurnalistlik faoliyatini himoya qilish” va “OAV to‘g‘risida”gi qonunga o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritish bo‘yicha ishlaganmiz. Ikkita qonun loyihasi ustida ishlagandik. Mening hissam ko‘proq “OAV to‘g‘risida”gi qonunga qo‘shilgan. Shu qonunni tayyor qilib, olib chiqqanmiz, lekin 2017 yilning oxirida men komandirovkada ketdim. Men ketgan payt bu qonunga “Milliy tiklanish” egalik qildi. Mehnatni biz qilganmiz, lekin uni olib qo‘yib, “Milliy tiklanish” o‘z deputatlari nomidan chiqardi. Adminstratsiyadan topshiriq bo‘ldi, deb shu ishni qilishgan. Men xafa bo‘lganman.

Q.Sh.: — Qaysi Adminstratsiyadan?

R.K.: — Yuqori tashkilotimiz bor-ku! 

Q.Sh.: — Prezident Adminstratsiyasimi?!

R.K.: — U paytda boshqacha nomlanardi. 

Q.Sh.: — Prezident devoni!

R.K.: — Shunday deyilardi. Xullas, o‘sha yerdan topshiriq bo‘ldi, jim o‘tir, deyishgan.

Q.Sh.: — Kim aytgan?

R.K.: — O‘sha paytdagi “sostav” bor edi-ku. O‘zimizning rahbariyat bor va boshqalar. Fakt shundaki, meni qonun ijodkorligidagi ixlosim tushib ketishida shu harakatlar sabab bo‘lgan. 

Q.Sh.: — Va bunda Alisher Qodirov bevosita sababchimi?

R.K.: — O‘sha paytda Qodirov raismidi, rais emasmidi, buni bilmayman. Lekin o‘shalarning partiyasi. Mana bugun u kishi partiya raisi. Qiziqib ko‘rsin. “Kim mehnat qilgandi-yu, bizni partiya qanday olib qo‘ydi buni”, desin. Odamda ozgina bet bo‘lishi kerak. O‘shanda men xafa bo‘lganman. Ikki-uch yil men mehnat qildim. O‘zLiDePning yana bir deputati Bekzod aka ikkimiz mehnat qilib, qonunni tayyorlaganmiz. Bilasizmi, qonun tayyorlash qanchalik qiyin?! Xalqaro tajribani o‘rganasiz, milliy tajribani o‘rganasiz va bularni solishtirib chiqasiz. Hamma jarayonlardan o‘tkazib, tayyor bo‘lganda, shartta olib qo‘yish – bu o‘yin-ku! O‘shanda xafa bo‘lganman. Shundan keyin qonun ijodkorligida tashabbus qilishning “ voobe” keragi yo‘q ekan, degan fikrga kelib qolganman. 

Q.Sh.: — Bunday o‘yinlar haliyam bormi?

R.K.: — Aynan qaysidir deputat qonun loyihasini ishlab chiqqanida, undan tortib olinganidan meni xabarim yo‘q. 

Q.Sh.: — Sizdan tortib olishyaptimi? 

R.K.: — Hozir yo‘q! Hozir qonun tashabbusi bilan shug‘ullanmay qo‘yganman.

Q.Sh.: — Alisher Qodirov bilan intervyuda yana bir masala ilgari surilgan. Bu ham bo‘lsa, Bosh vazir Abdulla Aripov O‘zLiDeP mansubi ekani, Hukumat raisini ham Oliy Majlisda katta ovozga egan bo‘lgan aynan shu partiya ko‘rsatgani, “O‘zavtosanoat”ning ham birdan-bir ta’sischisi Moliy avazirligi ekani va shu nuqtai nazardan nima uchun O‘zLiDeP yoki Kusherboyev avtomobil bozoridagi holat yuzasidan Bosh vazir so‘roqqa tutmayapti? Nima uchun Bosh vazirga “Mana bu ishingiz bizni qoniqtirmayapti” yoki “Mana shu ish bizni uyaltirib qo‘yyapti”, degan so‘rov bilan chiqmayapti, degan fikrni ilgari surdi. Bu partiyaviyligingiz va o‘sha partiyaning deputati ekaningiz hamda “O‘zavtosanoat” haqiqatan ham Moliya vazirligi ta’sischiligida faoliyat yuritayotgani nuqtai nazaridan judayam to‘g‘ri fikr.  

R.K.: — Qonuniy jihatdan, kitobdan olib qarasangiz va qonun-qoidalar bo‘yicha to‘g‘ri gap.

Q.Sh.: — Sizlar nima bo‘yicha ishlayapsizlar?

R.K.: —  Aslida hamma narsa kitobidagidek emas-da! 

Q.Sh.: — Demak, baliq boshidan?! 

R.K.: — Yo‘q, ya’ni, o‘z fikrlarim va qarashlarim bilan men qarshi bo‘lishim mumkin. Lekin partiyaning boshqa a’zolari va partiya raisi bu masalada meni qo‘llab-quvvatlamaydi. Ya’ni, ular “Yo‘q, hammasi joyida”, deydi. Bosh vazirni chaqirib, so‘roqqa tutish imkoniyati menda yo‘q. Lekin hukumat yig‘ilishlarida, Yalpi majlislarda menda imkoniyat bor. Ya’ni, men partiyaning qarashlaridan o‘zim alohida holda masala qo‘yishim mumkin va bu masalani bir necha bor qo‘yganman.

Q.Sh.: — Javob bo‘ldimi?

R.K.: — Javob bo‘lgan. Yozma ravishda javoblar bo‘lgan. Ayrimlari OAVda chiqqan.

Q.Sh.: — Ketidan yangi savollarni keltirib chiqaradigan javoblar, shundaymi?

R.K.: — Yopiq javoblar berilgan. Bu haqida qism-qism bo‘lib OAVda chiqqandi. Men imkoniyatimdan kelib chiqib, deputat sifatida masalani qo‘yyapman. Lekin uni chaqirib, savol-javob qilish yoki biror qonunni bekor qilish masalasini partiyaning nomidan gapirishga imkoniyat yo‘q. Men partiyaning bitta a’zosiman. 

Q.Sh.: —  Bunga kimning imkoniyati bor?

R.K.: — Partiya raisi!

Q.Sh.: — Aktam Haitovnimi!

R.K.: — Ha, bu masalani Aktam Haitov qo‘yishi mumkin.

Q.Sh.: — Siz bu masalada Aktam Haitovga taklif bilan chiqqanmisiz?

R.K.: — Yozma murojaat bilan chiqmaganman, lekin og‘zaki muloqotlarda ko‘p aytganman. 

Q.Sh.: — Nima uchun yozma ravishda chiqmagansiz? 

R.K.: — Men o‘z partiyamga o‘zim yozma ravishda chiqmayman-ku! 

Q.Sh.: — Alisher Qodirov aynan mana shu masalani alohida ko‘targandi: gapirish boshqa, lekin murojaat bilan chiqish boshqa!

R.K.: — Men partiyamiz a’zolari o‘rtasidagi muloqotni yozma qilib o‘tirishim shart emas-da!

Q.Sh.: — “Rasul ijtimoiy tarmoqlarda “tonirovka” masalasida qancha bong urmasin, lekin Hukumatga rasmiy murojaat yo‘llagan biz bo‘lamiz”, degan fikrni aytdi Qodirov.

R.K.: — To‘g‘ri, bizdan keyin jo‘natgan. 

Q.Sh.: —  Lekin siz bunday hujjatni ilova qilmagan ekansiz. 

R.K.: — Kimga?

Q.Sh.: — Qodirovga!

R.K.: — Qodirov men ilova qilib, hisob beradigan odam emas. Uning partiyasi boshqa! Men nima uchun Qodirovga isbotlashim kerak?! Men o‘tgan chaqiriqda Abdurashid Abduqodirov bilan birga bu masalani bir necha bor Hukumat raisiga so‘rov bilan yuborganmiz! Ba’zi paytlarda Hukumatning o‘zidan signal bo‘ladi. Masalan, qaysidir masala o‘zgarish arafasida bo‘ladi. O‘sha paytda partiyalar xabardor bo‘lsa, shartta berishi ham mumkin. 

Q.Sh.: — Qodirov shunday qilgan demoqchimisiz?

R.K.: — Menda shunday taxmin bor. Ular biz taklif berganmiz va o‘zgargan, deyapti. Mayli omadini bersin! Ular taklifida biz tekin bo‘lishi tarafdorimiz, deyapti. Demak, ularning talabi inobatga olinmagan ekan-da! Demak, ular xat bergani bilan Hukumat ularning gapidan kelib chiqib qaror qabul qilmagan. Axir, ular tekin bo‘lishini istayotgandi-ku! Lekin biz “tonirovka” narxini tushirish bo‘yicha taklif berganmiz. Keyin Doniyor G‘aniyev ham berdi. To‘g‘risini aytsam, men o‘tgan yildan buyon “tonirovka” masalasida taklif kiritishni to‘xtatganman. 

Q.Sh.: — Charchadingizmi?

R.K.: — Charchadim!

Q.Sh.: — Natijasizlikdanmi?

R.K.: — Natijasizlikdan. Bezbetlikdan charchadim!

Q.Sh.: — Kimning bezbetligidan?

R.K.: — Qaror qabul qiladigan tashkilotlarning! Ularning odamlarni eshitmasligidan...

Q.Sh.: — Bundaylar ko‘pmi?

R.K.: — Judayam ko‘p! O‘zbekiston sharoitida juda ham ko‘p. 

Q.Sh.: — Nima qilish kerak?

R.K.: —Ular qachon ishdan ketsa, qutilish mumkin. O‘shandagina qandaydir o‘zgarish bo‘lishi mumkin! Chunki bizda shaxslar ko‘p narsani hal qiladi-da! 

Q.Sh.: — Ularni lavozimga sizlar tayinlaysizlar, sizlar tasdiqlaysizlar!

R.K.: — Vazirlarni aytyapsiz, shekilli? Masalan, men bir-ikkita vazirlarga qarshi bo‘lganman. Misol uchun, Qurilish vazir [Botir Zokirov]ga ham aytganman. Aynan sizning davringizda korrupsiya kuchayib ketdi, men sizga ishonmayman, deganman.  

Q.Sh.: — Zokirovgami?

R.K.: — Ha! 

Q.Sh.: — Yana kim?

R.K.: — Mana yaqinda tayinlangan Ekologiya qo‘mitasi raisiga ham. Biz u kishini nima hissa qo‘shganini bilmasdik. Menga yoqmadi, to‘g‘risi. Lekin o‘tdi-ketdi. Bir ikkitamiz qarshi bo‘lganimiz bilan boshqalar rozi bo‘lsa, o‘tib ketadi. Nima deymiz, boshqa iloj yo‘q! 

Q.Sh.: — Yana kimlar?

R.K.: — Esimda qolganlari shu!

Q.Sh.: — Siz populist deb biladigan deputatlar kim? Bugungi mavzumizning asosiga to‘xtalsak! 

R.K.: — Meni o‘zim populist ekanman, to‘g‘risi…

Q.Sh.: — Qodirov populistmi?

R.K.: — Yo‘q, u masxaraboz! Ya’ni, bugun bir gapni gapirib, ertaga boshqa gapni gapiradigan odam. Prinsipsiz odam! Mayli, inson sifatida bir-ikkita jihatlarini hurmat qilaman. Lekin inson bir narsani gapirdimi, shunda qat’iy turish kerak! Partiyaning kuchi uning qat’iyati va prinsiplarida. Prinsiplar hech qachon o‘zgarmasligi kerak. Men shundayman. Mening ba’zi qarashlarim va fikrlarim o‘z partiyamga ham qarshi ketib qoladi. Masalan, bizning partiyamiz raisi Aktam Haitov bir vaqtning o‘zida Fermerlar kengashining ham raisi hisoblanadi. Aynan fermerlarning Kengashga majburiy a’zoligi masalasidagi qonunga qarshi chiqqanman. Oxirgi daqiqagacha qarshi turganman. Lekin bu narsa partiyamning raisi bo‘lgan odamning manfaati yo‘lidagi ish edi. Shuningdek, Fermerlar kengashi bilan partiya hamkorlikda ishlaydi. Fermerlarni qo‘llab-quvvatlash va boshqa masalalarda. O‘sha paytlarda men partiyamning ishiga qarshi bo‘lganman va oxirgi daqiqagacha shu fikrda turganman. Fermerlarni majburiy a’zo qilish mumkin emas, bu nodavlat tashkilot, deb turib olganman. O‘sha paytda butun partiyadagilar mendan xafa bo‘lgan. Raisimiz ham xafa bo‘lgan. Lekin yoqadimi-yo‘qmi, borim shu. Menga ish beruvchi partiya emas, saylovchilar. Lekin partiyaning maqsad va vazifalarida yurishga harakat qilaman. Rahbarim ham partiya emas, saylovchilar!

Q.Sh.: — Rasul aka, o‘zbekistonda katta siyosiy jarayon kutilyapti. Bu haqiqatda kutilgani! Chunki biz 27 yil davomida bir shaxs boshqaruvida bo‘lgan mamlakatmiz. Undan keyin Prezident Shavkat Mirziyoyev faoliyatini besh yil davomida kuzatdik va bunga baho berish davrida turibmiz. Qolaversa, bu nafaqat Prezident Shavkat Mirziyoyev faoliyatiga, balki O‘zLiDePga ham baho berish davri, aslida. Chunki dasturni sizlar taqdim etgansizlar. Oldinda navbatdagi besh yil uchun Prezident saylovi kutilyapti. Saylovda qaysi partiya kimning nomzodini ko‘rsatadi, degan qizg‘in bahslar ham yo‘q emas. Qaysi partiya rahbari o‘z nomzodini ilgari suradi, degan kutilmalar ham bor. Bu jarayonni qanday kuzatyapsiz va ishtirokingiz qanday? Partiyalar faoliyatini qanday baholaysiz?

R.K.: — Men bir narsani bilaman. Amaldagi davlat rahbari yana bir marta o‘z nomzodini qo‘yish huquqi bor. Katta ehtimol bilan shu huquqdan foydalanadi. Agar bundan foydalanishsa, qolgan partiyalar kimni nomzodini qo‘yishidan qat’i nazar, ular shunchaki ishtirokchi bo‘ladi, xolos. Fikrim shunday. Shu jumladan “Milliy tiklanish” partiyasi ham.

Q.Sh.: — Nega?

R.K.: — Alisher Qodirovning QALAMPIR.UZ’ga bergan intervyusini ko‘rdim. Men Prezident bo‘laman yoki g‘olib bo‘lamiz, bizni aniq yo‘limiz va takliflarimni bor, degan birorta gap eshitmadim. Yutamiz, degan gapning o‘zi yo‘q. Ishonch yo‘q.

Q.Sh.: — O‘zgartiramiz, deyaptilar.

R.K.: — Nimani o‘zgartiradi?! Agar bu partiya nomzodi saylanmasa, nimani o‘zgartiradi?! O‘zlari partiyada “richag” bo‘lishi kerak. 

Q.Sh.: — Ishonch yo‘qmi?

R.K.: — Men ko‘rmadim.

Q.Sh.: — O‘zi ishonch nimada ko‘rinadi?

R.K.: — G‘olib bo‘lishga intilishda. Amalda olib borilgan ishlarning qanday noto‘g‘ri tomonlari bor, shuni ko‘rsatishi va o‘z takliflarini bildirishi kerak.

Q.Sh.: — O‘zLiDePni eng ko‘p tanqid qilgan partiya biz bo‘lamiz, deb aytishyapti.

R.K.: — Gap O‘zLiDePning saylovi haqida ketmayapti. Gap Prezidentlikka saylov haqida ketyapti. Amaldagi Prezident nima xatolarga yo‘l qo‘ydi, partiya birma-bir sanab chiqdimi? Ya’ni Prezidentlikka nomzod olib chiqadigan siyosiy kuch amaldagi Prezident darajasidagi salohiyatli kadrlar bilan chiqishi kerak.

Q.Sh.: — Ularga siyosiy kuch so‘zini ishlata olamizmi?

R.K.: — Qonunda, kitobida shunday deyilgan-ku. Bizda ko‘p ishlar kitobda boshqacha, amalda boshqacha. Shuning uchun, amaldagi davlat rahbari o‘z nomzodini qo‘ysa, yutish ehtimoli juda yuqori. Qolganlar raqobatlashish, mos kelishi darajasiga ishonmayman. Qat’iyatliroq bo‘lish va qat’iy masalalarni qo‘yish kerak.

Q.Sh.: — Aynan o‘z nomzodini ilgari suradigan nomzodlarning jur’atsizligiga nisbatan aytyapsizmi?

R.K.: — Partiya liderining gapini eshitib, uning o‘zida ham jur’at ko‘rmadim. Saylov bo‘ladi, nomzodlar qo‘yiladi, tanlov imkoniyati bo‘ladi. Kimdir ko‘p, kimdir kam ovoz oladi. Eng muhimi odamlarga saylov kabinalari tashkil qilinyapti. Ular saylashadi. Gap nomzod bo‘ladigan odamning qanchalik qat’iyatliligi va odamlarni ishontira olishida.

Q.Sh.: — Qodirovning fikrlari jonli edi.

R.K.: — Fikrlarga e’tirozim yo‘q. Lider sifatida muqobil variantlar, xatolarni topish qani? Partiyaning ishi qanday bo‘lishi kerak? Men ishni shaxsiyatga bog‘lamoqchi emasman.

Q.Sh.: — Deylik, Aktam Haitov xuddi shunday suhbatda jasoratli bo‘lganiga ishonasizmi?

R.K.: — Men XDP va “Milliy tiklanish” partiyalari bilan bo‘lgan intervyuni ko‘rdim. Kelgusidagi intervyular qanchalik jasoratli bo‘lishini bilmayman.

Q.Sh.: — Boshqa intervyularda Aktam Haitov jasoratli bo‘lganmi?

R.K.: — Men intervyularini ko‘rmayapman.

Q.Sh.: — O‘z partiyangiz rahbarini..?

R.K.: — Bu meni xohishim. Ba’zida ko‘raman, lekin ko‘p kuzatmayman. Menga nima qiziq bo‘lsa, shuni kuzataman.

Q.Sh.: — Haitovning faoliyatiga qiziqmaysizmi?

R.K.: — Qiziqmayman emas, ko‘p ko‘raman. Yuzma-yuz ko‘rishamiz. Intervyu orqali biror yangilik olamanmi? Nimanidir bilmoqchi bo‘lsam o‘zlaridan so‘rab olaman. Ko‘rib yurgan odamini doim ham kuzatish shart emas. Boshqa davlatlar tajribasini ko‘radigan bo‘lsak, odamlar nomzodlar kimligini bilishi kerak. Saylov kampaniyalariga start berildi. Odamlar nomzodlar kimligini qachon biladi, qachon o‘rganadi.

Q.Sh.: — Alisher Qodirov “2016 yilda “Milliy tiklanish” saylovda g‘olib bo‘lish uchun umuman harakat qilmagan, mana endi harakatni qilamiz”, dedi.

R.K.: — O‘tib ketgan davrni turli bahonalar bilan eslaymiz. O‘tgan davr o‘zi shunday bo‘lgan, endi bunday bo‘lmaydi, deb aytishga ustamiz.

Q.Sh.: — Holbuki, Qodirov sizni partiyaga o‘tishga taklif qilgan. Nega o‘tmagansiz?

R.K.: — Men bir yo‘lni tanladim va siyosiy irodasizlik qilib qaytish mengamas. Bu prinsip bilan bog‘liq.

Q.Sh.: — Pul uchun O‘zLiDePda qolganingiz rostmi?

R.K.: — Maosh uchun qolganman. Qaysi partiya yaxshi maosh taklif qilsa, shu yerda ishlaganman. Partiyaning g‘oyalarini qo‘llab-quvvatlash nuqtai nazaridan emas. U ham bir idora va ishchi xodim bo‘lib ishlash masalasi ko‘rilgan.

Q.Sh.: — Sizga shu pulni “Milliy tiklanish” ham berishi mumkinmasmidi?

R.K.: — Berishi mumkin. Lekin men O‘zLiDePga borganman. Bir joydan boshqa joyga o‘tib yurish odatim yo‘q. Odamda bet bo‘lishi kerak. Agar partiyadan ketsam ham, faqatgina Ekologik partiyaga o‘tishim mumkin. Lekin hozirgi kunda bunday rejam yo‘q. Balki umuman boshqa partiya ochilar. To‘g‘risini aytsam, hozirgi partiyalar haqida gapirganda, oddiy saylovchi fuqaro sifatida men ham ko‘p talablarim qondirilmayotganini his qilyapman.

Q.Sh.: — Suhbatingiz uchun rahmat! Sizni yana QAMAPIR.UZ studiyasida kutib qolamiz. 

Intervyu matni to‘liq holatda birozdan keyin joylashtiriladi. Bu vaqt oralig‘ida intervyuning videosini tomosha qilishingiz mumkin.